Petek petek bal gibiydin Öylesine masum, öylesine riyadan uzak Ýfadelerin kifayetsizliðinde terennüm edilen mýsralar kadar pür-pak Enginlere sýðdýramazdým seni Okumak isterdim bir solukta sayfa sayfa Takýlmak isterdim hoþ sadalarýna Raks ederken kelebekler çiçek çiçek baharda Yaðmurlarýnda yürürdüm korkusuzca Islanmazdým
Renkler gibiydin En apansýz zamanlarýn devþirdiði papatyalar kadar saf Her mevsim açardýn , sükûnetine karýþýrdý sözcüklerin Söylemek istediklerini sussan da anlardým o an Bitimsiz bir ummandý, ufuklarda iþaret ettiðin Sabahý beklemezdim Hiç akþam olmazdý zira, kaybolurken satýr aralarýnda Hep bir dahaki sefere tehir edilen seferler gibi Beklerdim saðanaklarýný Ülkelerarasý bir dinlence sayardým seni Hep seninle Hep güncelerin baþ köþesinde tutardým seni ellerimde Uyumak istemezdim gecelerce En yalansýz arkadaþtýn
Sokak lambalarý yanardý bir bir akþamýn siyahi renginde Yine sen benim yabancýlaþmayan refakatçim Yadýrgamadýðým yanlarým Çok nadide bir mücevher edasýyla ellerimle sardýðým Bilirdim ki sende var dünya Bilirdim ki sen götüreceksin rayihalara Aþk buydu iþte Bir sevda Masaldan uzak, gerçek yanýnla Gülümserdin bana
Biliyor musun ? Biriktirdim þimdi tek tek sözcüklerini Yine senle söyleþelim mi ?
Bugün de ellerim seninle Gidelim mi yine fersah fersah ötelere Bitiremem þevkimi Yeniden baþlarým hevesle Dore pýrýltýlar gözlerimde
Seviyorum seni..
Hani, gözlüklerim nerde ?
HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.