Çocuktum alýþtým hayatýn gizemli dokunuþlarýna Büyüyerek öðrendim yaralarýmý kanatarak Gençliðimi savurdum rüzgara yol bulsun diye Ben yaþam hamurunda yoðruldum BU KADIN / Bazen masum gözleriyle hala çocuk Be adam Sen kimdin Sensizliðe sensizde alýþýrým
Olgunlaþtým, Eðlence diye dudaklarýma deðen kadehler Kimi zaman müzik oldu sesime Kimi zaman aldanmýþlýklarým yalanlara Ben bu yaralý kalbimden aðlaya ,aðlaya Çok dost yolcu ettim kara topraða Gidenleri özlüyorum
Asla unutmadým Halan yalnýzlýðýmda hep yanýmdalar
Gün geldi Yarým kalan umutlarým Sevmek isteyip kaçýþým Kaybetmek acýsýný kaybettiklerimde gördüm Gözlerim iki damla kan akýtsa da Yýllarýn yorgunluðu çökmüþ yüzümdeki çizgilere Sigaramýn dumanýnda savurdum dertleri bulutlara
Be adam Güvensizdin ne iþin vardý bunca zaman Neden benim hüzün dalgalarýmda savruldun Geçmiþime el atmak. buldun mu sana deðecek Hadi git dost Bahtýný güven duyacaðýn kapýlarda aramaya
Varsýn kimseler olmasýn hayatýmda Ne öncesi ,ne sonrasý deðiþmedim Öðrendim Ýþine geldiði kadar oluþumu Deðiþmedim ,deðiþemem Bundan sonrada ayný MERAL MELEÐÝM Üzüldüm Bunca zamandýr benle vaktini öldürmene Keþke yalan olsaydým Býrak Anýlarýnda Güvensiz kalayým Önce kendine kendini sor yargýla Unutma Güvensiz dosta vakit harcanmaz Be adam Sen kimdin Sensizliðe sensizde alýþýrým
Bende bu yürek varsa Yeniden yürürüm Baþak tarlalarýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.