lebbeyk

gövdesinde öðlen gölgeleri devinen
tapýnakta. dua tekerleri durdu
ve þöhreti azalmýþ bir ünlemin
ikinci katý yýkýldý sonra
sonra saðýna baþlangýçlar. soluna
hatýrlayýþlar dikildi
:
ý.
deniz az önce çekilmiþ
ve tahta balýklar karaya karýþtýðýnda. havada
kara bulutlar. kalabalýðýn saçýnda
yaðlý is kalmýþtý

kulaç sesleri her yeri sarýp
dibi ayaklandýrdý

_fazla fakat
gerekli çýðlýklar arþivindeydik_

içinden hiç geçmiþ geçmeyen yerde

ömrümün son ölüsüne. ben
bir bilme biçimi deðilim
beni bilip durma. dedim

öyle þehrin gövdesini titreten
býçkýn bir þimþek gibi gezdiðime aldýrma
karanlýk gecelerde ay sanýlan
ýþýltýlý bir gürültüyüm ben
hepsi bu. bunu diyemedim

ýý.
çok deðil. az önce
dudaðýna bir dudak deðer diye
tadý tatlý þeyler süren. yüzüne
yüzüðüne. ve kendine çok inanmýþ bir kadýn

_git dedi. git denilince rumluk neyse
ben o oldum iþte_

ýýý.
büyük sorular

küçük içlerine iðneler batýrýlýnca
kara kutusunu fýrlatýp kaçtý

acý fren
ve baþýbozuk bedduanýn içinde
büyük karaltýlar geçti geceden
sarý sular sýnýrlara eriþti. ve
o sakat masumiyetiyle biri

_lebbeyk sevgilim lebbeyk. dedi
baþka bir þey demedi_

792bin14Ýst.


Sosyal Medyada Paylaşın: