Þair olup þu alemde,
Bir gün þiir yazamadým.
Bir þiiri tek kalemde,
Yazdým amma asamadým.
Sözde bunca þiir yazdým,
Söyledikçe hemen azdým.
Kazma kürek mezar kazdým,
Kazdým amma yatamadým.
Sevdalandým þiir gibi,
Þiir yazdým þair gibi.
Coþtum sanki nehir gibi,
Coþtum amma taþamadým.
Þair sanýp gelenleri,
Boþ çevirmem bilenleri.
Bana gerçek gülenleri,
Gördüm amma bulamadým.
Þiir için çektim çile,
Acýmadý bana bile.
Dedi haydi güle güle,
Gittim amma varamadým.
Þansým yoktur talih ile,
Ne yaptýysa hepsi hile.
Poþet diye aldým file,
Koydum amma dolamadým.
Benden þair olurmuki?
Damla damla dolarmýki?
Bir gün sular akarmýki?
Aktým amma tutamadým.
Þairlerin günlük hali,
Bilmezlerki bizim Ali.
Oldum bizim köye vali!
Oldum amma kalamadým.
Ne usta ne çýrak oldum,
Yeter artýk bende doldum.
Sararýpta her gün soldum,
Soldum amma açamadým.
Derebeyim çekme cefa,
Süremedin gitti sefa.
Göremeden bir gün vefa,
Öldüm amma dönemedim.
Ali Dere (Derebey)
Gönül dostuma þükranlarýmla.
Sönecek ya açan güller.
Dünü bilen biraz güler.
Elek pirinç taþtý ekler.
Diþim yok ki, kýramadým....kadiryeter.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.