Yýl bindokuzyüzdoksandokuz’du. Günlerden Cuma idi sende bir telaþ, Dünyaya gelme çabasý... Saat dokuzu yirmi geçe amaliyathane’de; Bir ses uyan kýzým uyan Mehmet Can doðdu, Ben rüyadan uyanýrcasýna verin benim Ömrümü dedim; Aldým kucaðýma cennet kokusu gibi geldi. Gözlerin yumuk yumuk, Ellerin pamuk gibi, Düðme kadar burnun Kahverengi gözlerin Altýn gibi saçlarýn vardý Hafif bir gamzen vardý Ýþte benim Ömrüm geldi Ömrümüze ömür kattýn.... Yýllar ne çabuk geçti, Bir,iki,üç,dört ve beþ derken; Geldi onbeþinci yaþgünün, Acýsýyla tatlýsýyla koccaman yýllar, Bindokuzyüzdoksandokuzda bir bebek; Ýkibinondörtte genç bir delikanlý, Ýyi’ki doðdun bizim dünyamýz; Ýyi ki varsýn caným oðlum Doðum günün kutlu olsun caným oðlum.
06.09.2014(SÝNOP ) SONGÜL ÖZGÜN (AÐLAYÜREÐÝM)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağla yüreğim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.