Özlemlerle demledim yüreðimi Acýlara sustum Dilime keskin bir býçak vurdum Yüreðime hançer
Nefesim kesildi Biraz yoruldum Acýktým Ve susadým
Sen ve ben Yanyana hiç durmayý beceremedik Ama sen Hep yüreðim de durdun Yüreðimin en baþ köþesinde Ben sana dokunamadým Sen de hiç bir adým atmadýn Oysa ne kadar yakýndým sana Bir adým atsaydýn Baþýn göðsümde olacaktý Saçlarýn parmaklarýmda Dudaklarýn, dudaklarýmda Olacaktý
Biraz üþüdüm Biraz da eksildim Ve sanýrým biraz da öldüm Seninle hiç yaþamadan
Heraným seninle doluydu Seninle gülümsüyordum Seninle hüzünleniyordum Gözümden süzülen yaþlar bile Senin içinde Ama elin yüzünde deðildi Bir damla yaþý silmek için
Ben seni öylesine sevmedim Ölesiye sevdim.
Ýbrahim Dalkýlýç 05/09/2014 22:35 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.