Yok, Bu Yerlerin Lütfü
YOK, BU YERLERÝN LÜTFÜ
Yok, bu yerlerin lütfü, yok yazdan kýþtan fayda
Yok, zerre teselli ne gülüþten ne bakýþtan
Sevmezse sevip de ne anlayacaksýn aþktan
Bir tatlý huzur yok, ne eski, ne Yakýn Çaðda
Suya düþmüþ yer yer erimiþ eski zamanlar
Mümeyyiz olamamýþ ilimden mahrum kalanlar
Sarmýþ bizi þarap kokan kafalar, vesayet kuranlar
Ses çýkmaz olmuþ yürekten aciz bilekten bikarar
Bir tatlý huzur almaya gelmiþken dünyadan
Vesayete kalmýþýz çile sefillik olmuþ armaðan
Güvendiðin yerden ihanete uðramýþsýn durmadan
Dayandýðýn kimseler olmuþ kýblesiz hilebaz yaban
Kimseye güvenmek, dayanmak yok
Özür dilemek ya da bahane aramak yok
Birini suçlayarak yas tutmak, aðlamak yok
Kendini yetiþtir sensin sana en güzel hediye
Senin diri yapan,en güzel günlerinden biri
Kendi hayatýna karar veren kiþi olduðun gün
Demokrasiyi yaþatan hükümran olursun o gün
Mutlu yaþar, geleceði belirleyen halkýn her biri
Abdullah Bedeloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahbedeloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.