Ýçimden geliyor beþeri bu söz, Ateþten köz, topraktan öz Ne yollara düþtüm bakmadan arda Ruhum orman yeþili, aklýmsa alda Tutundum… Duramadým daimi. Yanýldým… Anlamadým zahiri, Yol aldým… Dönemdim geri
Þimdi Islanmam yaðmurda Ateþ yakmaz, Eksi kýrk derece soðuk, Üþütmez, Hasret: karanlýkta soluk suret Ceplerimde kaç yýllýk lanet. Gelme! Suya düþtü yüzüm, Aynalar sýrsýz Ve ben silahsýz, kalkansýz. Yalýn ayak, baþý duman. Yeryüzünün göz deðmedik cennetini, Belki bir gün yolum düþer, Demlenirim diye Düþlerime zimmetledim… Sosyal Medyada Paylaşın:
Nalan Asrav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.