Yaymadan ahtapot kollarýný þehire Gündüzleri sindiremeyen gece, Hiç deðilse erken saatlerinde bu akþamýn, Sýfýr noktasýnda yaþamýn, El uzatmamýþken henüz þiþelere ve þiire Acýlarý biraz unutsak.
/ Umuda taleptir /
Bir dað yüzünü yýkasa ýrmakta, Kýyýlarý bin kere daha öpse deniz, Martýlara dönüþse ak saçlý bulutlar, Sen geçsen rast bir þarkýnýn içinden, Tadýna varsak sevinçten aðlamanýn..
Sürgün verse umutlar, Soyunup benliklerimizden Biz olsak..
/ Ara naðmedir /
Düþe düþmektir, þiir; gülüm. Ve alçak gönüllü bir ustadýr, ölüm. /
Yüzleþmedir /
Herkes kendi çemberinde tutsak bu akþam Anýlarýn raksýnda gözlerim, Seviþmenin slaytýnda cenin..
Dudaðýmda takýlý son hecenin, Cümlesinde sevdam tutsak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fihaha(OrhunBasat) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.