Kıyamadım
Belki bundandýr hep yalnýz kaldým
Ayrýlýðýn ilk safaðýnda, görsemde ihanetini
Sessizce döküldü, kalbimden sözler
Susarak suskunluðumu, sustum
Kýyamadým...
En nihayetinde sana baðlýydým
Anýlara sarýlarak, sýðdýrdýðým sevdamý
Yokluðunla seni sen gibi vuramadým
Ýstesemde baþka vagonlara sýðamadým
Masumiyetin his yükü, omuzlarýmda
Kalleþlik aðýr geldi koynuma
Belkide bu denli sana baðlýydým
Sevmeler sevmeyi terk edemedi
Baþkasýný sevemedim
Sen gibi olamadým
Sahte gülüþüne, aldanmýþ olabilirim
Duygular gizlenmiþ, yaþanmamýþ derim
Ya kalbim? aklýma nasýl yalan söylesin.
Ýhanetini nasýl, anlatabilir? gözlerim!
Þimdi nasýl, dalabilirim? Uykuya!
Söylesene nasýl kapayabilirim? Kalbimi!
Kýyamadým...
Ýhanetinle ihanet etmeyi bilemedim
Affet beni duygularým belkide sana çok sadýktým
Kýyamadým..!
Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Parlakyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.