BAZI HAYALLERİN FİYATI NİYE ÇOK PAHALIYDI?
BAZI HAYALLERÝN FÝYATI NÝYE ÇOK PAHALIYDI?
Kýsa yolllardan zenginleþme isteði gibiydi belkide emek verilmeyen hayat,düþünmeden yapýlan birleþmeler evlilikler gibi,galiba ben özgür olmayý diliyordum her zaman,þu çatý altlarýnda sürekli kalmak beni boðuyordu,istediðim þeyler hep farklý idi,ben mi aykýrýydým?,sabahlarý miskin miskin uyandýðým halde yorganýmýn altýnda olmak bana büyük keyif verirdi
oysa öyle bir özgürlüðün evli isen asla ve asla olamazdý,o gün yaþamak istediðim bana göre adý þýmarýklýk olan günüme ucuz saldýralar yaparak bozanlar illa olurdu,illa bir ses’’ daha kalkmadýn mý?acele et!’’
ben bir yalanýn içerisinde olmak kendimi aldatmak ruhumu bu þekilde oyalamayý çok seviyordum,dilediðim yaþamý her zaman ruhumun derinliklerinde taþýnacaktý bu böyle olmalýydý yoksa çýldýrýrdým
Neyse ambulans hastahaneye varmýþ çoktan tekerlekli bir sandalye ile kontrollerimin yapýlacaðý odaya doðru ilerliyordum,beyin filmlerim çekilecekti,tuhaf hareketler saptamýþlardý,sabit bir yere bakarak sürekli gülüyordum aslýnda boþ gülüþler deðildi hiç biri sinirden olabilirdi belkide
Hiç bir þeyi kovalamýyordum artýk,ölüm yolumu kesmiþti çünkü,hayal kýrýklýklarýný koluma takarak geziyordum,ya bu Adriano?ben onu italyanlara benzetirdim hep onun þarkýlarýný söylerdi çýlgýnýn tekiydi gýrtlaðýný parçalardý bana bir kaç söyleyeceði þarký için
ailem hayýr dedi diye onun hayallerinin önünü ben kesmiþtim belkide,kendini iþine vermiþ hýrsýný belkide bu þekilde almýþtý,zaten okuduðu okul bizi uzaklaþtýrmýþtý,bana cevap vermedi haklýydý aslýnda o haklýydý
Þimdi ise sinirli diþleri sivri tuhaf bir havlama sesi onu sinirli her an parçalayabilecek kadar öfkeli bir köpek olarak gördüm,ve ondan çok korktum,bu ne sinir anlayamamýþtým,her an öfke hem de bu yaþta kaldýrabilir miydi?bedeninin bir bölgesinden aðýr sinyaller elbet gelecekti
kendimi unutmuþ baþkalarýný niye düþünüyordum? eþi kim bilir ne haldedir ne zor bir adam diye alt dudaðýmý ýsýrdým,bir taraftan boðucu bir makinenin içerisinde daralýyordum,çýldýracak gibi oldum nihayet iþlemler bitmiþti,akþama doðru sonuçlarý alacaktým önemli bir þey olduðunu sanmýyordum
Berbat bir haldeydim,yüzüme gözüme çeki düzen verdim simsiyah bir karanlýk oturmuþtu sanki,bahçede oturmuþ saatlerin geçmesini bekliyordum,bir çay söylediðimde arkamdan mis gibi susamlý simit kokularý geliyordu
’’Hey simitleri unuttun’’ diye bir ses duydum
PAHALI HAYALLER
Karným sancýlanýp midem bulanýrken þimdi
yaþadýðým onca acýlarý öðürmek istiyordum
koskoca bir taþ midemin tam ortasýndaydý sanki
sancýlar pazarlýk yapýyordu çevresinde
arttýkça artýyordu dinmek ne kelime
hayal kýrýklýklarý omuzlarýma deðince
kaderimi kovalamak istedim birden sopa alýp elime
odalardan odalara beynimin baþka filmlerini çekebilselerdi keþke
sahi ya düþünce merkezlerini çözen bir alet olur muydu ileride
tam bir þey dilediðim de çýkýverse önüme
ben o deliyi düþünürken
simitler elinde arkamda bir ses irkildim öyle boþ bulundum ki
çaylar döküldü üzerime
kölelikten azat ettiðim deli bozuk ruhum çok eski bir askýya uzandý
çok eski hippi giysilerini giydi yine
ama tek fark vardý kýrýþmýþ ellerim bol çizgili yüzüm ile
olsun deli bozuk kelimeler dilimde
kavga ediyordum arada seviþiyordum yine
BAZI HAYALLERÝN FÝYATI NÝYE ÇOK PAHALIYDI?
ULAÞAMIYORDUM BÝLE
SADECE ÝÇERÝMDE YAÞARKEN
GÜLÜMSEMEYE ÇALIÞIYORDUM GÜNE
MÝRAY HANIM
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.