be şair

her baharýn ardý bir güz desem de
yüreðinde o köz dursun be þair
yarým saat olsun bir söz desem de
her nefes bir gönle girsin be þair

þimdi derim sana derim ne derim
sanma senden geldim sana giderim
ben safým her yolu gül zannederim
gülde diken gören görsün be þair

söz özünde bize diken bulunmaz
kurak yere tohum eken bulunmaz
devenin yükünü çeken bulunmaz
çölleri veyseller yorsun be þair

mecnun olur aklý kýtsa sevenler
taptuk olur yunuslarý dövenler
bizden deðil mevlanaya sövenler
çile çekmek için varsýn be þair

küfür ehli vurup kýrsa ne çýkar
iman enkazýyla gökleri yýkar
topraktan gelenler topraða bakar
göðe bakma tokat yersin be þair

ben yediðim ol tokadýn ardýndan
kündeler üstüne künde yurdundan
derin vadilere düþtüm derdimden
derman buldu isen dersin be þair

bizim gibi kelin olmaz ilacý
bu yoldan geçemez her arabacý
bize þeker acý üstüne acý
keskin sirke turþu kursun be þair

demirci körüðe selam buyursun
kömürü elmasý kimler ayýrsýn
çobanlar sürüyü helal doyursun
kýtmýyr misin ne uyursun be þair

kim ki rabbe giden yoldan dönmedi
pervaneler yakmak için yanmadý
bir defa tutuþan inan sönmedi
sen sönerken de yakarsýn be þair

dünyevi’yim yine derim kendime
suçlu benim suç atmayýn dinime
gidip de söyleyin o kardeþime
arada arayýp sorsun be þair

Sosyal Medyada Paylaşın: