Başlamak

önemli olan baþlamak
parmaklarýný ucuca deðdirip ilerlemenin yavaþlýðýnda
pencerelerini sakince açan
hiç bir þey olmamýþ gibi konuþup diþlerini gýcýrdatan
halýnýn altýndaki yoksulluðunu susturan
bir baþkasýnýn aklýna sýçrayan keskin duyguyum

þimdi alçalýp mýsralarýn arasýna karýþsam
merak edip oralara baksam
bir kaç çocuk oyun oynuyordur belki bahçede
geceler hangimizin boþluðunu bize geri çevirebilir ki
baygýn baþýmý yeni þehirlere kaldýrýr gibi tekrar
uyanacaksam köhne bir handa
size çay taþýyor olmalýydým belkide
yada korkuluklara yaslanmýþ korkum olmalýydýnýz
bana çabuk ol diyen

gece olunca sizi sayardým
tek tek düþürürdüm aklýmdan zayýflýklarýnýzý
üstünüzde gözlerimin gezindiðinden fazla
daha fazla tanýmak için zaaflarýnýzý
yarýn bütün ciddiyetimle
bütün çaylar vallahi benden

yokluk küçük bir adamýn ilk ganimetlerini þöyle yazýyor
bugün sana þehrimden üç tutam göz yaþý akýtýyorum
unutma eðer bir gün hatýrlayacak olursan beni
þu karþý kahvenin önünde kavga eden adamlara beni sor
sarýlýp bir birinize
benden eski aþklara selam söyleyin

ne çok aydýnlýk var deðil mi
bir yanda koca koca evler ve onlarýn gölgeleri
bisikletli bir fýrtýna gibi önümden geçen þýmarýk çocuk
ben onun yaþlý çocukluðunu giyiniyorum o an
bu soytarýlar þehrinde bana gülmeni seyrediyorum sonra
dikenlerini batýrýyor çam aðacý
sevmek ne kadar acý.






Sosyal Medyada Paylaşın: