SOKAK LAMBALARIM

Ah bu hüzünlü gecelerde,
Bana yasak tüm güzellikler.
Ama hayallerim benim,
Alamaz kimse onlarý benden,
Iþýklandýramaz hiçbir þey dünyamý,
Yalnýz gezdiðim þehrin,
Issýz sokaklarýnda,
Sokak lambalarýndan baþka…

Ah gecenin karanlýðýnda yalnýz,
Hayallerimle duygularýmla,
Kimseyle paylaþmak istemediðim,
Kendi kendime sevdalarýmla,
Iþýklandýran dünyamý yalnýz,
Þehrin her köþesinde duran,
Hýrsýzlarýn korkusu.
Ama benim ýþýðým aydýnlýðým,
Sokak lambalarým…

Evet, sokak lambalarým benim,
Kimse sahip çýkmasýn benden baþka,
Çünkü hayatýmýn yegâne ýþýðý.

Dertli ve hüzünlü gezerken,
Þehrin soðuk sokaklarýnda,
Sigaram dudaðýmda hüzünlü,
Sokak lambalarým benim,
Arkadaþým, dostum, sýrdaþým,
Yalnýz sokak lambalarý benim.

Güneþin sýcaklýðý bana deðil,
Ayýn sade parýltýsý yabancý,
Yalnýz sokak lambalarý benim,
Iþýðým, hasretimin tesellisi.

Ah her gün þehrin sokaklarýnda,
Gözyaþým dökülürken gözlerimden,
Ben ve sokak lambalarým aðlarken,
Sýr, her þey bize sýr olur o an,
Konuþuruz ikimiz dertleþiriz.
Ve sokaklar tenhalaþtýkça,
Bütünleþiriz…

Nizamettin UCA
Kars 1981 - Yalnýz zamanlar


Sosyal Medyada Paylaşın: