DÖN GEL

Düþtüm en derin aþk kuyusuna
Issýz çöllerde gezen kervan ol gel.
Dalmadan gözlerim ölüm uykusuna.
Yalýn ayak, yollara revan ol gel.

Gel kurtar beni, bu aþkýn narýndan.
Bitmez iniltimden, dinmez zarýmdan.
Çýkar beni, bu dünya mezarýndan.
Ben kölen olurum, sen ferman ol gel.

Gel ey sevdasýna kurban olduðum.
Bir tek gülüþünde hayat bulduðum.
Yokluðunda eriyip, solduðum.
Ýyi olmaz dertlerime derman ol gel...

Necip Özyolcu


















Sosyal Medyada Paylaşın: