Parmak uçlarýma güvenip yürüyemiyorum,
Uyuyan hayallerim var benim,
Usulca aðlayýp, içimden baðýramýyorum,
Kýþ uykusuna dalan, ümitlerim var benim...
Karanlýk, ah gençliðim diye sayýklýyor umudum,
Yaklaþýp üstünü örtemiyorum,
Yaþayan ölüm, varken yok olan baharým,
Sabah kalkýp aynaya bakamýyorum, ümitsiz utancým...
Doðuda büyüttüðüm, bahar çocuðu,
Metropole esirsin þimdi, yoksun,
Sýký sýký tutmuþtum ellerinden, yarýn adlý çocuðu,
Kaydýn karlý doðu elimden, yoksun...
Bizki doðu güneþinin vurduðu, sarý saçlarýydýk umudun,
Yola çýktýk döküldü, koptuk diyardan aklandý,
Saçýn arasýna kendimden kopyalar koydum, umudum,
Aklara bürünen saçlarýndan kapkara benek kaldýn, ya kaçtýn ya saklandýn...
RoJVaN CiHaT...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.