SEVGİ IŞIĞIM - ÖĞRETMENİM

M eraklýydým herþeye...
E limde deðil, gönlümde vardý bir coþku...
S eller gibi coþar, taþardý yüreðim...
U laþýlacak en son noktaya koþardým...
D ere, tepe ne varsa aþardým...
E ngel olmak için ufuklarýma...

T ürlü tuzaklar kurardý cehalet...
Ü zülürdüm..! arkasý olmayan kimsesizdim...
Z aman, dönecekti elbet...
E l verip arka çýkacaktý...
M emleketimde vardý..! gerçekleri gören...
E lini uzatýp, garipleri tutup çeken...
N elere dayanmadýki bu yürek...

G üven dolu bakýþlarla izlerdi...
Ü zülüp, sevindiðini yürekden hissederdi...
V e o gün dikildi..! tüm haþmetiyle...
E n ucubet cahilin karþýsýna...
N e istiyosun dedi, þükret Allah’a...

S ana diyecek söz çok bende...
A ðzýmý açarsam, yüreðimdekiler yakar seni...
Y anlýzmý buldun, þu garibi diye...
G üven..! güzel yürek kendine...
Iþ ýklar yanacak..! yurdun dört bir yanýnda...

S evgiyi öðreteceðiz, köhnemiþ yüreklere...
E l ele tutuþup yakacaðýz kandilleri...
V ereceðiz ýþýðý, tüm kuytu köþelere...
G eri dönmeyecek cehalet...
Ý çimizi ancak sevgi aydýnlatacak...

Seher Göçmez
03/09/2014/Çarþ./Alanya
Sosyal Medyada Paylaşın: