EYVAH KALBİM DUL MU KALDI ŞİMDİ BENİM?
EYVAH KALBÝM DUL MU KALDI ÞÝMDÝ BENÝM?
Acýlar duyarak hayata karþý iyice kat kat nasýr baðlýyordu artýk yüreðim,öfkem kayboluyordu adýmlarýmda her sabah rutin yürüyüþler yaparak iskelet sistemime taþýyabileceði kadar yükü taþýtmalýydým kemiklerime bu yaþtan sonra edeceðim eziyet türlü sorunlarý dizlerimde çýkarabilirdi
Zaten bir koþturmaca içerisinde hiç dinlenemediðim zamanlarýn içerisine atýlmýþtým,iþi devredecek elime geçen para ile belkide bir sahil kasabasýna yerleþecektim
Aklýma o geldi gençliðimizde kurduðumuz hayaller,ihtiyarladýðýmýz zaman kýrýþmýþ ellerimizi sahil kenarlarýnda öpecek ve midyelerden hazýrlanmýþ kolyelerimizi boynumuza takarak
baþýmýza o köydeki annelerin emeði göz nuru iðne oyalý iþleri alnýmýzdan çevreleyerek takacak yine herkesten deðiþik gençliðimizin ölene kadar ense kökünde olacaktýk.
Yani biz ruhlarýmýzla yaþayacaktýk bedenlerimiz neydi ki? geçici bir elbise buruþursa buruþsun her çizgisini yüzümüzde ayrý ayrý öpecek ayrý anýlarla tazeleyecektik,çizgilerimiz öyle deðerli olacaktý ki hiç bir þey ile yok etmeye uðraþmayacaktýk onlar bizeakan yýllar içerisindeki muhteþem bir servet olacaktý niye mi biz hala yaþýyorduk ve yaþam bizi bu çizgilerle ödüllendirmiþ olacak ve bunlarda ödülllerin bir parçasý olacaktý
Yaþadýðým yer pek istediðim yer deðildi,ben artýk dul ve yalnýz kadýndým, evlatlarý olan bir insan yalnýz sayýlmazdý aslýnda
,balkona çýktýðýmda bir günaydýn demem bile suçtu nedense
çay içen komþumuzun yalnýz otururken çay servisi yapan hanýmý tuhaf sesler çýkarmaya baþlamýþtý,ne aptallýk ne basit ne küçük düþüncelerdi bunlar
bir günaydýn kelimesini bile hazmedemeyen hasta beyinler her þeyi alt aþaðý tepe taklak empoze etmiþ geri zekalýlar,o bedenleri yukarýdaki kafa sistemlerinde muhteþem beyni çürüterek oraya odaklamýþ olmalý idi
her þey cinsellik ya, saygý ile bir iki laf ettiðin zaman salaklaþan insanlar
dayanamayacaktým artýk,evet burasý bana göre deðildi ben uzaydan mý ýþýnlanmýþtým ya normal olan bendim yada onlar bu dünyadan deðildi
Üstelik genç falanda deðildim artýk,orta yaþlardaydým,ve paraya pula ihtiyacým yoktu,babadan kalan bir dolu evleride satarak buralardan kaçmayý planlýyordum,bir koy,
Arkadaþýmýn yaþadýðý sürekli olarak beni çaðýrdýðý sakin güneyde bir yer ,
kalabalýklardan akarak uzaklaþmayý dilerken o evini yaptýrýyordu,iþçilerin baþýnda kýzý olmalýydý bahçe kapýsýný hafifçe araladým içeriye girdim,o sýrada yukarýdan atýlan bir kalas az daha beni eziyordu ’ bir þeyiniz varmý ’diye bana doðru koþarken bir kýz yere düþmüþtüm toparlanamýyordum
FAYTONDAKÝ ÞARKI
Çiçeklerle süslenmiþ bir faytona el sallýyorum
içerisinde kumral bir kýz yanýnda dalgalý saçlý bir adam
el ele tutuþarak ilerliyorlardý
atlarýn o nal sesleri onlara nota olmuþ eþlik ederken
þarkýlarýnýn adý neydi?
sürekli baðýrýyorlardý ayni nakaratýn o ucunda sevmek zamaný vardý
girdikleri düzlüðün rengarenk çiçekleri yemyeþil bulvarlarýnda
arabacýnýn atlarýný hýzlandýrdýðý
hýzla kayan tekerleklerin ucunda anýlarýmýz savruluyordu o an etrafa
ha bire vuruyordu atlara þarkýlardan akan nakarat
o þarký bize deðilmiþ baþkalarýna imiþ aslýnda
hayatýn kýrmýzý yollarý katarken bizi tozlu dumana
yakýp geçti acýmasýzca ezdi çiðnerken acýmadý yollarýnda
ateþler ülkesinden soðuk ülkelere fýrlattý bir anda
ama ona da alýþtýk zamanla
yine de sevdik yine de þarkýlar söyledik
tepeleri karlarla kaplý yemyeþil daðlar dertlendi
senelerce sesimizi sakladý yaþlý aðaçlarýn gövdesi
o oyulmuþ kavuklarýnda
iki dükkanlý küçük evi hatýrlýyormusun?
hani o adalarda ya bana aldýðýn þekerler
rengarenk illa o kýrmýzý olaný hele içi tarçýn karanfilli
of çok acý yaktý dilimi diye baðýrdýðýmda
yeme þunu diye
elime vurduðunda parende atan þekerim
tekerleklerin altýnda eziliyordu o anda
EYVAH KALBÝM DUL MU KALDI ÞÝMDÝ BENÝM?
YARIMMI KALDI O CANIM ÞARKILARIM
YA BURUÞURSA ELLERÝM
HANÝ O SAHÝL KASABASINA VURDUÐUM HAYALLERÝM?
YA ELÝME VURDUÐUNDA PARENDE ATAN ÞEKERÝM
TEKERLERÝN ALTINDA EZÝLÝRKEN
HAYATIM BU MUYDU YOKSA BENÝM?
MÝRAY HANIM
binay
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.