BEYHUDE GEÇTİ ÖMRÜM

Beyhude geçen bir gün bak yine akþam oldu.
Sen yoksun diye, aþk bahçemin gülleri soldu.
Afakda seni arayan gözlerim, yaþlarla doldu.
Doðmuyor güneþim! gündüzüm karanlýk oldu.

Unut beni dedin! býrakýp gittin arkana bakmadan.
Seven unutur mu hiç? Çekip gittin bana sormadan.
Bakakaldým ardýndan, sana dur gitme diyemedim...
Caným sevgilim! ben seni unutmak için sevmedim.

Bütün söylediklerin, sevgin gibi yalanmýþ meðer...
Farkýndamýsýn bilmem, kalbim paramparça derbeder.
Biliyorum! unutamayacaðým seni geçsede seneler...
Hakkýný helal et, ben ediyorum, hakkým varsa eðer.

Sensiz geçecek, nice karanlýk günler ve geceler...
Diken olacak bana! sen diye kokladýðým güller.
Artýk gelmiyecek bahar, ötmiyecek bülbüller...
Senin yokluðunda bitmez tükenmez bu geceler.

Güneþimdin içimi ýsýtan, hayat veriyordun bana.
Doðmuyor artýk güneþim, kaldým soðuk karanlýklara.
Bir soluk resmin kaldý senden, bana bir hatýra...
Kimseyle görüþmüyorum artýk, sen yoksun yanýmda.

Yýllar geçti aradan, bak hala unutamadým ben seni.
Söylemiþtim birtanem! unutmak için sevmediðimi.
Yoruldum artýk, bittim, vereceðim son nefesimi.
Mezar taþýma yazsýnlar seni ne çok sevdiðimi.

Sosyal Medyada Paylaşın: