ÇOK KORKTUK ÇOOOOK !

Biz iki çocuktuk!
Evsiz,barksýz evcilik oynadýk.
Sokaklarda savaþ vardý, evler ise bize dardý.
Ne oyuna doyduk, ne oyuncaðýmýz vardý!

Kumlardan evler yaptýk, hiç yatak odasý olmayan.
Yüreklerimizde bahçemiz vardý, hiç gülleri solmayan.

Deniz kenarýný mesken tuttuk,
Bizden baþka her þeyi unuttuk..
El eleydik, göz gözeydik,
Sek sekteydik,
Misketteydik!

Yuttuk yaa!
Dilsiz, dudaksýz seviyi yuttuk,
Koþtuk, koþtuk, koþtuk.
Aaaah !
Aaaah!
Çoluksuz, çocuksuz biz ne hoþtuk!

Bir aðaç kovuðuna sokulduk,
Telsiz, duvaksýz gelin ,güveyi olduk!
Ýki de þahit bulduk,
Dal ile yaprak!
Gökten yorgan,
Döþek toprak!

Sonra birden,
Hava karardý, biz çok korktuk.
Rengimiz soldu,
Koþtuk,koþtuk,koþtuk!
Evin yolunu zor bulduk.
Salya ,sümük korkudan nikâhý bozduk!

Ooooof ki ne of!
Biz iki çocuktuk!

Boþtuk!
Boþtuk!
Boþtuk!
Nermin Akkan
Sosyal Medyada Paylaşın:

Nermim Akkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜNAYDINIMSIN GÖZLERİMDE KISAS KIYAMETE KALMAZ BE DOSTUM MAVİ GÖK, BERRAK DENİZ! SENİ SEVMEK KADERİMMİŞ, HİÇ DE BİLE! YALNIZ ÖLDÜ MENEKŞE ! KAR MISIN ALEVİME? KEFERE YÜREĞINE SOR BAKALIM! BİR TEK SENSİN İÇİMDE, HER AN KAPIM ÇALANIM. BİR ÇİFT ÇİMEN GÖZÜYÜM ! AŞK AYAĞA DÜŞMESİN, YÂR GÖNÜLDE KIŞLASIN!