Nereden geldiyse aklýma Alýp þiir defterimi , Göstereyim diye ustalara Gittim eski Ýstanbul’da Þairler kahvesine . Oturdum bir masaya sessizce . Bir de ne göreyim sevdiðim tüm þairler Bana bakýyor karþý masada Kimdir bu çömez diye . Toplayýp bütün gücümü Vardým yanlarýna . Eðilip önlerinde selam verdim hepsine . Aldýlar selamýmý gülümseyen yüzlerle .
Ve Birden bire , Göz göze geldik Nazým Hikmet ’le Diz çöküp önünde baktým mavi gözlü dev e Okudum en sevdiðim DAVET þiirini. Nefes nefese . Okþadý saçlarýmý Aferin çömez dedi . Uçtum sevinçten . Dedim üstat þair olur mu benden ? Güldü mavi gözleri Bir gün mutlaka dedi ... sarýldým boynuna öptüm yanaklarýndan. Dedim bu Piraye ’nin yerine Diðeri de sevdiðin bütün kadýnlar için . Okudum bir solukta Kadýnlarýmýz* þiirini .. Ve *VATAN HAÝNÝ *ni Memleket hasretiyle doldu mavi gözleri . Utandým insanlýðýmdan . Kaçtým sessizce oaradan.
Burda bitmedi rüyam devam edecek daha sevdiðim þairlerle Yeri geldikçe ...
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.