kaç yaprak kurudu senin uðruna kaç kalp kýrýldý rüzgarýnýn peþi sýra esme dedim sana daldan kopacak ha düþtü ha düþecek yaprak senin ayrýlýk acýsý nedir haberin yok belli korkaksýn sen korkak iki sarý bir kahverengiye yetti gücün deðil mi sen bir de Alpay’dan þýmardýn ne de olsa uðruna þarký yazýlan aylardansýn sarý tualler þehri ressamý seni daðýnýk anýlar silsilesi hüzne evsahipliði yapmakla susturamazsýn dilimi aðýrlamak zordur sevda vurgunu yemiþ bu yüreðimi ne yana dönsem görürüm kendimi pardesümün yakalarýný kaldýrma mevsimi mahzun baþým önümde sarý konfetiler yaðdýrýyorsun üzerime omuzlarým taþýr mý sanýyorsun onca aðýrlýðý anlayamadýn deðil mi kalbim ne kadar yaralý küstüm çiçeði bakýþlý ver bakalým hüznü damarlý damarlý korkuyorum söylemeye sanki ben de biraz seviyor muyum seni ne duyunca sakýn yüklenme üstüme ikinci baharý göremedim diye hadi sen de vur çekinme sonbaharý ele üstüme üstüme ben alýþkýným çile çekmeye
Sevgi ÜNAL Sosyal Medyada Paylaşın:
sevdi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.