beklemek nedir sordular kalpteki yaralar kanlý denizde yatarlar ve bir köþeye oturursun gözlerin o denize dalar hep bir umuttur dedim belki kader kurtuluþ kapýmý aralar özlemi sordular için aþk dolsa da sevdiðini söyleyememek yokluðunda üþümek bazende içten içe erimektir ama ondan yinede vazgeçmemektir dedim aþký sordular karanlýðýn içinde beliren sonra yerini zifiriye tek eden küçük bir ýþýktýr dedim mutluluðu sordular ve gözlerime baktýlar önce sevince boðan arkasýndan kan aðlatan tek duygudur dedim ama mululuðum sendin birtek gözlerin gözlerime baktýlar ve ben adýný söyleyemedim keþke sende sevebilseydin karanlýðýmý silebilirdin ama sen bensizliði seçtin karanlýða beni hapsettin bende seviyorum diyemedin
Sosyal Medyada Paylaşın:
gece yarısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.