Bir an geldi baharýn bitiminde Gönül gözlerim Seyre daldý hicran penceresinden. Beni benden alan Aleni derin edebin mi Uzaktan boyun büküp iç çekiþin mi. Her sualin yanýtsýz kalmasý mý sende Bir yudum hissiyat mý türevi. Yoksa akla hayale sýðmaz nefret mi. Çelikten bulutlar üzerimde turlar, Turladýkça yaðmur yaðar. Yaðdýkça aðýr basar bedenim. Dizlerimin baðýný çözen Seni sevmenin külfeti mi Korkularým var ýssýz gönlümde. Kilitli sandýðým en derinimde. Gece ay aydýn seninle oysa. Oysa kelebeklerin ömrü uzun seninle. Ah ah... Gönül ve aklýmýn ihtilafý Biri ak der belli, al olmaktan korkar diðeri. Biri yanmaya meyilli ve asi. Diðeri yakmaktan endiþeli. Hicran penceresinden bakar gönül gözlerim. Vuslatini beklerim gözlerinin; Nedir seni imkansýz kýlan, Nedir kýþ ayýnda bana baharý aratan. Sen zamana karþý, ismine inat Eylülde yeþil kalan tek yaprak. Ben gölgende soluklanýrken; Gözlerine, gözlerim seyre dalsýn býrak. Sosyal Medyada Paylaşın:
vahithakseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.