ÖLMEDEN SEVMELİYİM
Ben bir tek seni bilmeliyim,
Sende beni.
Her anýný, her halini ben görmeliyim.
Saçlarýna kýraðý düþerkende ben olmalýyým,
Ellerin titrediðinde tutan da ben.
Yüzündeki kýrýþýklýklarý sevdiðimi göstermeliyim.
Omuzlarým bastonun olmalý.
Zamanýn; bedenine yaþattýðý ihaneti gizlemeliyim.
Tek tedirginliðim olmalý sabah geç uyanýþlarýn.
Yýkayamadýðýn yüzünü, bir kez de ben yýkamalýyým.
Yýllardýr ikram ettiðin kahven gibi sunmalýyým ilaçlarýný.
Bir zamanlar el ele gezerken duyduðumuz mutluluðu,
Penceremizden seyrederken de hissettirmeliyim.
Yüreðine sunduðum sevgimi, beynine kazýmalýyým.
’Seni seviyorum’ deyiþlerimin hakkýný vermeliyim.
Çok sevmeliyim seni, her gün daha çok.
Yokluðumda da yetecek kadar çok.
Tek mirasým olmalý sevgim.
Ýlk kez kendimi düþünmeli, ölümü senden önce dilemeliyim.
Son sözüm olmalý, ilk duyduðun.
Merhaba der gibi veda etmeli,
Son kez ’CANIM’ diyerek býrakmalýyým ellerini.
Sevda KARA - 30.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.