Rüzgâr saçlarýný tarasýn, býrak Okþasýn coþkuyla dal uçlarýný. Ýlkbahar yaðýyor, bak ýslak ýslak... Açýver, doldursun avuçlarýný.
Sil, süpür; atýver tasayý hüznü Güzel dostlarýn var: çocuklar, kuþlar... Yaðmur damlalarý öpsün yüzünü, Ýncitmesin seni atýlan taþlar.
Korkma, gelir geçer karanlýk gece Yanýndan akýyor bak, nazlý dere Baþka bir dostu yok, sensin sadece Gülsün güzel yüzün, deðmez kedere. Býrak essin rüzgar; aç, ufkunu aç Dünyalar güzeli biricik aðaç!
Turgay Ata
Sosyal Medyada Paylaşın:
turgayata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.