Gönlümün daracýk sokaklarýndan, Özgür kuþ misali gökyüzüne uzanýp, Kollarýna düþebilseydim... Ellerim yýldýzlara erip, Ayý gözlerime,güneþi ak göysüme, Tek tek tutup serebilseydim, Nefesimi senle tüketirdim... Katran gecelerin gecmez saatlerinde...
Sen aklýmdayken devrik kuruyorum, Dilime dizilen onca cümleleri, Hayalimdeki seni anlatma telaþýyla, Bütün harfleri yamuk yazýyorum, Bu serzeniþimi sen duymuyorsun, Kim bilir belki okumuyorsun, Onlarca þairden sýyýrýp, Adýna yazdýðým þiirleri... Katran gecelerin geçmez saatlerinde...
Evet kim icat etti bu kadar özlemeyi, Diþlerinle dudaklarýný parçalayýp, Yumrukalarýn duvarda ezildiyi özlemeyi, Hem de üst üste sigaralarý yakýp, Gözleri küllükde söndürürcesine özlemeyi, Parçalatýrcasýna etini aslan yurdunda, Oydururcasýna gözleri yarasalar ininde, Özlemeyi,seni özlemeyi ben icad ettim... Katran gecelerin gecmez saatlerinde...
Sana þiirin en uzununu yazmak isterken, Kan parmaklarýmýn tuttuðu beyaz kalemle, Her cümleyi üstüme giydire giydire, Bir volkan gibiyim en hafif ifadeyle, Gözlerim seli beyaz kaðýda damlarken, Özlemenin bedelini ödeye ödeye. Seni özlemeyi ben icad ettim,ben yazdým, Katran gecelerin kuytu köþelerinde,
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 31.08.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.