sen þiirimde misafir gibi duran ceylan yavrusuydun umudun sütünden kesilmiþ yarýnlarýnyoktu ufkun yemeðine bandýrýlmýþ algýlarýn yoktu vardýn biraz kendine, biraz istemlerine
yalanlarýmý seni sevdiðimde yýlanlarýna teslim etmiþtim yeþil gözlerinin ormanýna salmýþtým ilklerimin ilk baharýný törenlerle gidiþini kutlayan deli dumrul kalbim var törelerle gidiþini onaylamayan yaralý bir yüreðim var söylemlerin derdiyle anlatamadým kendimi tanýnmýþlýðýmýn tanýtým resitalinde anlayamadýn daha beni bin sevgi çeþidiyle sevecek kadar büyümedin demek daha beni tanýmadýn ben çok senli bir karýþýðým
senin gül masalýný kokladýðýn zamanýn ermiþiyim terk ettiðim sevgilerin daha ilk basamaðýndasýn oysa ben yar’ yüzündeyim hakkettiðimiz kadar kaderime yakýnlaþtým susuþunun alfabesi yanarken inleyiþ kitaplarým geçti everesti
okuya okuya, yaza yaza , seve seve bekledim iç içe yürüyüþlerimizin ruh sesini dinleyerek umudun tan vaktine , aktini sererek sevmeye küskün , gelmeye volkanik anlarýnýn þafaðýnda kalarak gün’eþim olarak geleceðin bir günün içindeyim
yetim bir nefsin nefesinde sessiz demlerin içinde demleniyorum tek baþýnalýðýn yar bardaðýný gönül çardaðýnda içiyorum yüzüne kapanmýþ yüzyýlýn ortadoðu’suna yakýn istanbul gurmesiyim güzellerin gönül yemeðindeyim açým açlýðýmýn açýsýný kimse hesaplayamýyor sarmalarýn mý sarýlmalarýn mý kararsýzým sensizim
bir güzel eli deðmeli el kaldýðým bu yalnýzlýk yürüyüþünde
çýk tutkularýmýn deðirmeninde yeniden sevmeye ekmek ol çýk kendinden ,sonrasý bizim sokak görün gözlerimin halkýna bakýþýnla ayaklansýn ömrüm sarýlýþýnla devrim yapsýn gönlüm
bir öpücük arasý yarim ömür sun nefes alýþýnda kalsýn dünyanýn ucu sevginde erisin dünyamýzýn sonu sevmenin en güzel sözündeyim oku beni aþkýn þiiri, þiirin þiri gibi sev beni aþkýn ruhu gibi, kendin gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
mazil44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.