Karþýnda ne kadar paramparça olsam da,
Seni asla affedemeyeceði mi bilsem de,
Hep rüyama bekledim seni
Sesin ve cümlelerin delik deþik ediyordu
Çünkü kalbimi güzeller güzelim.
Belki onlarý rüyamda söylersen yüzüme,
Acýtmaz dedim, senden nefret etmem gerekirken,
Yapamadým, yine her gece uyumadan önce
En son seni düþündüm, her þey kararýrken,
Bilincim benden kaçýp giderken
Sadece sen vardýn orda, hiç gelmedin rüyama.
Belki haftalarca bekledim ama gelmedin
Sonra bir gece zihnimin içinde sesin yankýlandý,
Þairim diye baðýrýyordun bana
Ama karanlýktý, seni göremedim
Sadece defalarca kez baðýrdýðýný duydum,
Þairim, þairim, þairim, sonrasý?
O gecenin sabahýna
Senin attýðýn mesajlarýn sesiyle uyandým
Hem rüyamda geldin bana hem de gerçek hayatta,
Ayný anda, þimdi buna sadece
Tesadüf deyip geçmek mi gerek?
Neden bunca zaman atmadýn o mesajý da,
Günler sonra ilk defa
Rüyama girdiðin gecenin sabahý attýn?
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.