son saðnak sonrasý camdaki iz
yaðmur lekesi...
düþlerim uçsuz bucaksýz çölere savrulmuþ
kana kana içtiðim acýlarýmýn silinmiþ ayak izi
avuçlarýmýn konuðu
dudaklarýma deðmiþ dudaklarýnýn sýcaðý
tenime iþlemiþ ben kesilmiþ kokun
ve ben baþtan ayaða sen kesilmiþim
anlamýyor musun elais...
yüreðimdeki kor ateþ
alev alev filizlenmiþ uçurum çiçeði
dokunma yanarsýn koklama yanmasýn ciðerlerin...
asma yüzünü
ben hala sana sevdalý münzevi bir çýðlýðým gök kubbene asýlý
mavilerini yitirmiþ göðümün umutsuz heveslerimin
haraç mezat satýldýðý pazarda satýlan bendim ben elais...
gölgem çamurlara bulanmýþ güneþ çekilmiþ
aldýrma göksuda þafakla can çekiþen yakamozlara bulaþmýþ
deli sevinçlerle yýkarým onlarýn izi kalmaz
hadi sen yýldýzlarý sök gecelerimden
ben aðlak sevinçlerimi toplar verandadan
koca çýnar gölgesine selasýz duasýz gömerim sen aldýrma elais...
geceleri senli rüyalardan uyanmak için seviyorum
neden hep hýçkýrýklara boðuluyor yedi renkli gökkuþaðým...
hep senli onlarca þiirle susuyorum
acýyla irkiliyorum...
acýmý hissede biliyor musun
kumsaldaki dalgalara boðulan ayak izlerimiz kadar
biricik baharýmý
kurban edip acýmasýz hazanlara
kendi uçurumundan düþüyorum gayya çukuruna yanýyorum
gelip neden sende yanmýyorsun görmüyor musun
yandýðýmý elais...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.