Ne zaman seni düþünsem, Aklým baþýmdan gider, Gider bir aðacýn dalýna konar Ufka diker gözlerini Bir umutla, Senin yolunu gözler. Ne zaman seni düþünsem, Kalbim nehre akar Akar gider Bir umutla, Senin kýyýna vurmayý bekler, Sonunda þelale olsada. Gözlerim yollara düþer Düþer her geçen arabaya Bir umutla bakar, Sonra da bir umutsuzca Akþam karanlýðýnda Evin yolunu tutmak olsada. Ne zaman seni düþünsem Aklýmý, kalbimi, gözlerimi yanuma alýr Bir de böyle bakýnýrýz etrafa, Þöyle bir dolanýrýz, Baktýk olmuyor Sonunda yaknýzlýðýn kapýsýna varmak olsada, Yine de bir umutla Seni düþünmeye, beklemeye Ve hep seni sevmeye varýz Var oldukça... Sosyal Medyada Paylaşın:
AntikAyna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.