Ayrýlýk anýnýn Kirlenmiþ çöp tenekelerinde Kalbimin kokuþmuþ ümitleri Kapalý kapaklarý ve karanlýk Karanlýklar Yalnýzlýðýmý besleyen zengin yemek artýklarý Uykusuz gözbebeklerimin Aydýnlýða küfrediþleri gibi.. Terkediyor bedenim artýk kalbimi Þimdi Olmak istediðim herkes gibi O kadar kalabalýðým ki.. Ve bir deniz olmuþ yalnýzlýk Kalbim en dibe çekerken Bedenim tutunacak bir dal arar gibi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.