YOKSUL DÜŞTÜ GÜLÜŞLERİMİZ

Yoksul düþtü düþlerimiz,
Pencerelerimizi gökyüzüne karþý açamadýk.
Açamadýk yeþilin en koyu tonunda,
Hep hazanda kaldýk..
Halbuki ne zamanlarýmýz vardý.
Saçýnýn ucuna toplamýþ týn en güzel kokunu,
Ve gamzelerine yerleþtirmiþtin gülüþlerini.
Öpmek uzaktý,
Sevmek yasaktý.
Ben yasaklý bir sokaktým
Ýçinde senin olduðun þehrin.
Yoksul düþerdi düþlerimiz,
Sen içimden sesiz gelip geçerdin,
Ve her seferinde umutlarýmý sil baþtan yaþardým.
Yeniden.
Ve ben her seferinde,
Koca yüreðimi bir serçeyle takas ederdim.
Bir kuþ kadar kim bilir ki,
Pencerenin pervazýna konmayý..
Þimdi bir kuþ olmayý yeðliyorum,
En çok da kýrlangýç.....
Yoksul düþtü gülüþlerimiz,
Gülüþlerin ne renkti.
Dudaklarýna düþen tebessüm ne renkti,
Avuç içlerin öptüðüm avuç içlerin.
Þimdi:
Öyle güzel geçip gidiyorsun ki içimden,
Hiç bir durak da durmadan selam vermeden........Þ.CyILMAZ......27.08.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: