Gül Yüzlüm

Duydum, en son halinde tam bir hüzün saklýymýþ.
Aradým adresini bulamýyom gül yüzlüm.
Benim deðil baktým da garip gönül aklýymýþ,
“Bak!” deyince kayýtsýz kalamýyom gül yüzlüm.

Aþiyan seslenir de bülbül uçmaz dalýndan,
Benim halim de farksýz, ikisinin halinden.
Düþtüm çaresizliðe, derman alsam elinden
Uzattým ellerimi alamýyom gül yüzlüm.

Kabul olmaz beyaným, hakim bakmaz davama.
Ýnzivaya çekilip kapansam mý yuvama?
Kaç yýlda gelirim ki istenilen kývama?
Soruyorum kendime, bilemiyom gül yüzlüm.

Yüce daðlar çaðýrdý çýktým yarýn ucuna,
Haber saldým Leyla’yla çöllerdeki Mecnun’a
Ýlaç sanki sendedir, süreceðim acýma
“Gel” diyorsun “gel artýk”, gelemiyom gül yüzlüm.

Aþtým mý bilmiyorum; sýnýrýmý, kastýmý?
Su akýyor dolmuyor, çatlattýlar testimi.
Gündüzler tükenip de karanlýklar bastýmý
Mahzunlaþýp aðlýyom, gülemiyom gül yüzlüm.

28.08.2014/Konya

Tayyar Yýldýrým



Sosyal Medyada Paylaşın: