Yine leyli saatlerin duraðýnda indi yürek
Sýklaþan adýmlarýmda erirken hiçliðim
Bir zamanlar vardý ya hani anne
Kuyruðunu kýstýrýp saklandý þimdilere
Düþünmek akýl kârý deðil
Hele gözlerimi ýslak tutmak delilik
Avuçlarýmda buzdan bir dað
Hayatý tutmaya mecalim yok
Uyuþtu çoktan parmaklarým
Rüya denilen eblek
Týrstý uykusuzluðumdan
Yarasý varmýþ gibi
Gocundu sabahlayýþýmdan
Bir nefes bile kârdý ya hani anne
Þimdilerde iflasýn eþiðine gelmiþ
Ciðerime kepenk kapattýrýyor
Gönül vitrini harap
Sol gözümde kapýsýna
Zincir vuracakmýþ
Sol yaným gibi
Yarým býrakacakmýþ
Ve alfabem içimde
Kelimeler topal
Cümleler protez takacakmýþ
Kâr bunun neresinde anne
Kendim kendime
Sesim nefesime küs anne
Dudaklarýmda senden kalma beyaz karanfil
Diþlerimin ucunda ölüm gibi soðuk
Ve bir o kadar kaskatý suskunluk
Yüreðim de lal olacakmýþ
Þimdi ne yapmalýyým anne
Tüm ümitlerimin oturup üzerine
Pestilini mi çýkarmalýyým
Ya da boðazýma
Boncuk gibi dizilenleri
Yutkunarak
Sonsuza mý uðurlamalýyým
Baban demiþti deme anne
Fýtratýmla verilmiþ yüreðim
Deðiþtirmeye gücüm yetmedi iþte
Hem babam herkes deðil ki
Koca çýnar olmak kolay mý
Hele de özü sözü bir olmak
Kaç kiþinin harcýdýr
Yaraya tuz basmak çare deðil anne
Ýnadýna kanýyorum öz/neme düþen yüklemlerle
Tümcesiz ve gramersiz zamanlarýn
Feri sönmüþ anlarý gibi
El yordamýyla bulunmuyor kader
Alnýn tam ortasýnda kurþun misali
Yazýlmýþken ömür günlüðüm
Söylesem ne yazar
Sussam ne
Tülbentten süzülmüþ romandan kalan
Hikayemsi düþüncelerken aþk
Piþmanlýk oldu büyütmeyi becerdiðim þey
Git Allah aþkýna anne
Ýþin gücün yok mu senin
Onurdu gururdu hani her þeyin aslý astarý
Devir deðiþti farkýnda deðilsin
Mavi boncuk masallarý revaçta
Ýsteyen alsýn
Ýsteyen önünde eðilsin
Yaa iþte böyle anne
Zemheri sever oldum bu aralar
Haa unutmadan
Eylül geçmesin sakýn
Ne yakýnýmdan ne de uzaðýmdan
HÜZÜN ÞAÝRÝ:N Y
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.