Kalbimi O’na bırakarak melülleşiyorum

Açýldým denize
Kürekleri aheste
Aheste çekiyorum
Dalýyorum, yumuþak
Dalgalara bakýyorum

Adeta
Bir salýncak gibi
Sallanan sandalý
Hüzünle düþünüyorum

Nereye
Gidiyorum,
Pek bilmiyorum
Dinlenmek, fark etmek
Ýçin mi gidiyorum

Niçin derin
Bir hesabýn izlerini
Sürmüyorum
Ruhumu sýkan
Nefeslerden mi kaçýyorum

Bilmiyorum
Ne hikmetse bilmekte
Ýstemiyorum
Denizin vicdanýna
Ruhumu teslim ediyorum

Tenime
Nüfuz eden
Serin bir rüzgâr var
Sýcaða nispet yaparcasýna
Aczi yetime koþuyor

Rüzgâr
Þiddetini artýrýyor
Deniz bir baþka yüzünü
Acýmadan gösteriyor

Garip bir
Kaygý içime iþliyor,
Acabalar beliriyor
Sandal muvazenesiz
Bir insan gibi sendeliyor

Düþünüyorum
Tedbir adýna
Bir hesaba giriyorum
Ýhtimalleri düþlemeden
Çýktýðýma üzülüyorum

Acaba
Þimdi neredeyim
Diyorum
Etrafým çok ýssýz,
Tek tük kuþlar var,
Bakýnýyorum

Zamansýz
Bir hicranýn
Ýnsicamýnda bocalýyorum
Yalnýzlýk ve çaresizliði
Ýliklerime kadar hissediyorum

Yar diyorum
Kalbimi O’na býrakarak
Melülleþiyorum
Aklýn, bilginin,
Tedbirin, azmin,
Ýhmal edildiðini anlýyorum

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: