Büyüdün sen bugün,
Kaybettiklerini hiç fark etmeden...
Güven duygusunu kaybettin önce,
Ailene olan kayýtsýz baðlýlýðýný, sýcaklýðýný...
Bir an gözden kaybolsalar acýtacak canýný,
Gözyaþlarýnda sýðýnmaktan utandýn...
Huzurunu kaybettin sonra.
Derin bir nefesle yayýlamadýn çimlere,
Uzun uzun dalamadýn denizlere.
Yalandan bir rüzgar esti,
Kapýldýn, uzaklar sana kavuþtu sandýn...
Büyüdün sen bugün,
Kaybettiklerini hiç fark etmedin...
Sevdiklerini kaybettin zamanla.
Can acýtmayý çok sevdin, eskisi gibi sevemedin.
Art niyetler ardýndaki masumiyetinle,
Bencilliði bilemeden daha, sevemedin...
Büyüdün sen bugün,
Kaybettiklerini hiç fark etmedin...
Yitti kahkahalarýn yýllarýn arasýnda,
Neden böyle acele ettin?
Devam etseydin pervasýz taklalar atmaya,
Bedava olsaydý kahkahalarýn,
Gözlerin görmeseydi acýyý yine.
Büyüdün sen bugün çocuk,
Kaybettiklerini hiç fark etmedin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.