YAŞAMIN ACISI

Gece demek sen demekti benim için,
Karanlýk ve hayaller bir arada.
Gece demek acý bir yalnýzlýktý benim için
Ellerin ellerimde olmasa da...

Sabahlara kadar uyuyamazdým.
Koþup da sana kavuþamazdým.
Yaklaþmak isterdim hep sana,
Lakin bunu bir türlü baþaramazdým.

Sensizliði anlatýrým istersen,
Ama kelimeler kifayetsiz.
Kalemim elimde ve aklýmda sen
Yazarým seni mýsralarýmda sessiz sessiz.

Kimse bilmese de olur benim acýmý.
Zaten sensizlik yakar canýmý.
Hayallerimdesin her vakit,
Yoksa bu canýmý yakan aþk mý?

Bu sonsuz karanlýklar gözümde.
Aydýnlýðý arýyorum,nerede?
Sabaha ulaþýr mýyým,bilmiyorum.
Zaten yüreðim gece sessizliðinde...

Biterken artýk mürekkebim.
Dökülür kalemimden hayallerim;
Anlatamam ki bu acýlar benim.
Galiba yoruldu artýk yüreðim.

Meðer insan öldüm der yaþarmýþ
Aslýnda ölen anýlarmýþ.
Geriye bir þey kalýr;
Bu da YAÞAMIN ACISIYMIÞ...
Sosyal Medyada Paylaşın: