Sokaðýn baþýndan geçerken gördüm.
Yaþlanmýþ ne çabuk çökmüþ Emine’m.
Hayretler içinde öylece durdum.
Ak düþmüþ saçlarý dökmüþ Emine’m…
Yaban elde rahat nedir bilmemiþ.
Bir gün bile mesut mutlu olmamýþ.
Eski halinden hiç eser kalmamýþ.
Zalim kocadan çok çekmiþ Emine’m…
Vardýðý ilk günden baþlamýþ derdi.
Günden güne artmýþ çoðalmýþ ardý.
Hem anlattý hem de aðlayýp durdu.
Yüreðine hüzün ekmiþ Emine’m…
Sýla hasretiyle yanýp tutuþmuþ.
Zalim kaynanayla çok laf atýþmýþ.
Görümce,eltiyle her gün itiþmiþ.
Sabrýnýn üstüne çýkmýþ Emine’m…
Acýmadan günden düne ezmiþler.
Kýyamazdým onu nasýl üzmüþler.
Hayat baðlarýný bir bir çözmüþler.
Yýllarca hep boyun bükmüþ Emine’m…
Ayrýlýp gidince çok piþman olmuþ.
Günlerce saçýný baþýný yolmuþ.
Ramazan’ým gülüm sararýp solmuþ.
Böyle yaþamaktan býkmýþ Emine’m…
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
24 HAZÝRAN 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.