Gittin...; sen giderken sana sustuklarýmý kendime konuþtum ben hep... sesime cevap olarak gelen her ses; "deli" dedi bana... þiirler yazdým, bende ki seni bilen hiç kimse okumadý sana feryad eden satýrlarý... kimse bilmesin istedim çünkü açtýðýn yaralarý, kimse kýzmasýn sana... eller okudu hep seni; eller þahit oldu yaktýðýn ateþe... sonra bitti sana çýrpýnan sözlerim;çarem kalmadý sustum... sana sustum... hayata sustum... en çokta kendime sustum seherler suskunluðuma þahit oldu; sabah ezanlarýnda ettiðim dualar acýma... uykularým kaçtý;aðladým sabahlara kadar; yine deli dediler adýma; olsun dedim... olsun onun için deðer bu damga dedim kaderime sustum... bekledim gelmedin... saatlere sustum gözlerim yollardayken... sevdim bilmedin; "götürün beni"dedim... þehrinden uzak bi þehre kimsesizliðe götürün... "bu þehirde ben iflah olmam..." götürün... "cENNET kUÞU"
Sosyal Medyada Paylaşın:
cennetkuşu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.