(Aruz, akrostiþ) Bir güneþ doðmuþ ki, her gün parlýyor ufkumda çok, En sýcak hislerle gönlüm sýrlanýp yanmaktadýr. Kalbi sarmýþ, rûha dolmuþ, bir kanatsýz kuþtu ok, Ýncecik tül sanki mýsrâ, rûhumuz kanmaktadýr, Rengi kordan; bal tadýndan baþka bir tat onda yok.
Sýðmýyor bilmem nedendir, gürleyip coþtu þiir, Istýrâbým; geçti yýllar, görmeyip ben, bilmeden. Tek tesellim bir denizden rûha akmýþ bir nehir, Kudretinden çaðlayýp dolmuþsa hiç eksilmeden, Irmaðýndan taþsa engin, daðlarýma yaz gelir.
Eski günlerden kalan mýsrâlarýn hep pâyidar, Ressamýn ilhâmý sandýk, resmedip gül gül açan. Devþirirken sözlerinden, rûhumuz hep duydu ar, Onda bulduk râyihalar, kokladýk misler saçan. Gamze açmýþ gül yanaklar soldu, dolmuþ saçta kar, Aðladýk gün geldi, handan içre girdik biz o an. Neþ’e dolduk bâzý günler, vuslatýndan güldü yâr, Ah edip burda, dîvân lezzetinden aldý can...
Hâlenur Kor
(Sayýn Bekir Sýtký Erdoðan Hoca’mýzýn doðum günü için yazmaya çalýþtýðým bir þiir...(Fâ’ i lâ tün / fâ’ i lâ tün / fâ’ i lâ tün / fâ’ i lün) (2005) Çerçeveletip hediye ettim.Sakladýðýný söylemiþti.)
ALLAH RAHMET EYLESÝN... SEVGÝLÝ EÞÝ ZELÝHA HANIM’A VE OÐLUNA KAVUÞTU. YATTIKLARI YERLER CENNET MEKÂN OLSUN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.