Alýp götürüyor beni ruhumun incesine dokunan bir müzik hiç bilmediðim bir yerlere.. Huzur var tebessüm var oralarda... Uzak.. Hem de çok uzak ama yorulmuyor insan giderken Hatta, hatta dinleniyor yolda. Sarý sarý papatyalara rastlýyorum, kýrmýzý güllerin tam yanýnda, Mor menekþeleri kokluyorum, Bir meþe aðacýnýn altýnda gölgeleniyorum. Az ilerideki derenin sesi geliyor kulaklarýma. Kuþlarýn cývýltýsýyla, yapraklarýn rüzgar ile dansýnýn sesi karýþýyor birbirine. Kalkýyorum ayaða, Dizlerime kadar yetiþen yemyeþil çimenlerin arasýnda yürüyorum.. Yürüyorum.. Ufka, rüzgara, güneþe doðru.. Hakka doðru, Hakikate doðru yürüyorum ömr-ü alemimde..
-f.meþe-
18/08/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhatmeşe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.