Yüklenen yükün mavisi mi olur
Mavi senin yüreðinde be çocuk
Týrlar doldurur hani
Sözde türküleri
Þair Japonyalý olsa
Muhtemelen þöyle derdi
Bir dostun haikusunda
“Ceylaný vurur
Yanýk türkü yakarýz
Biz de insanýz”
Oysa bir ekþilik yok mu tadýnda
Bu berbat þiirlerin
Daha dün gibi
O kayalýklar da kaðnýlar yürütülmüþ
Hala kazýlarda
Taze kýrýlmýþ boyunduruk parçalarý
Hala anne karnýnda
Günü sayýlý tekme sesleri
Ve hala dudaklarý susuz kalmýþ
Mahzun ve masum kýr çiçekleri
Hani, mümkün olsa
Zamaný geri saracak
Býraksan
Âleme ibret için
Roma’yý da yakacak
Ancak
Günahsýz suyun kýrýntýlarý
Umut ettikleri
Alýþageldikleri çilelerin üstesinden gelmeyi
Henüz öðrenmekte
Doðaya yabanýl kalmýþ
Buz tutmuþ yüreklerse
Tac yapraklarýna acý verirken
Gelincik çiçeklerinin
Çölde hüküm süren
Körelmiþ duygular
Israrla görülmemekte
Ve hala
Of! Of!
Þiirimin belasý
Baþ kesmekteler
Bakmayýn
O meþhur
O naylon çiçeklerle süslü balkonlarda
Çay yudumladýklarýna
Kabuklarý kalýn
Ve de saðlam gibi dursa da
Eser kalmaz insanlýklarýndan
Daralarý alýnýnca
Kim ki aþka kurþun sýkar
Kim kör bakar sevgiye
Zulüm daðlarýna düþen bir tohumun
Filizlendiðini görecek
Döktüðü kanýn
Hesabýný verecektir
Oy gülüm
Oy gülüm
Buðdayý un
Unu ekmek yapan eller
Koklanasý güller varken
Günlük, güneþlik bir havada
Yaðmur yaðarken
Yedi düvelde
Yedi renge hasret çocuklarýn
Korku dolu gözlerinde
Hangi gece
Bir sabaha gebe kalmamýþ ki
Hangi karanlýk
Gün ýþýðýyla daðýlmamýþ ki
Oy gülüm
Oy gülüm
Yeni bir doðuma gebe kalmaz mý sandýn
Size sunduklarý her ölüm
Hayat bu çocuk
Bir bakarsýn zehir zemberek
Bir bakarsýn
Güneþli bir gün demek
Her dereye
Her denize
Ve her daða
O deniz Gazze’de olsa
O dað Sincar da olsa
Göreceksin bahar gelecek
Bahar gelecek