Anladım ki !

Ýinsan hangi yarasýný kaþýsa kanýyormuþ
aslýnda kabuk baðlamayan hiçbir yara , geçmiyormuþ,
sen yüreðimi kanattýðýnda daha da iyi öðrendim.
ve insan boyundan büyük kimseyi sevmemeliymiþ,
gururumu ayaklarýnýn altýna aldýðýnda öðrendim.

sevmek, çokk sevmek tüm kapýlarýn anahtarý deðilmiþ,
yüreðinden kovulup, bir yetim gibi
Kapýnýn önüne koyulduðumda anladým.

Hiçbir mevsim diðer bir mevsimden izler taþýmýyormuþ,
baharýda gördüm yazýda sende
sonbaharda sararýp yaprak döktüm,
kýrýldý konum kanadým.
kar kýþ boran kýyameti gördüm
daha dün elini ýsýtan ele güvenilmeyeceðini öðrendim.

türlü yollarýndan geçtim hayatýn,
kah ben isteyerek yürüdüm , kah hayat istedi.
sana kavuþurum ümidiyle çýktýðým yollarýn çýkmazýnda kayboldum,
her yolun sonu sana çýkmýyormuþ ,
yolun baþýnda kinin , sonundaki ile ayný olmadýðýný gördüm.

yaþadýkça ne çok þey öðreniyor meðerse insan.
bir alýn yazýsý varya, o alna yazýlan
deðiþtirilmiyormuþ aslýnda hiç bir zaman...

anladým ki !
seninle yaþadýklarýmda bir imtihan.
kaðýdý verdim , çýkýyorum ben bu sýnavdan
kaðýdýn altýna birde not düþüyorum,
- ’’Ben hakkýmý helal ettim tüm açtýðýn yaradan,
yinede senin iyiliðini versin , yaradan ’’

Ýlhami Kýymacý - 25.08.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: