istasyon caddesinde beklerken seni, gece günah kadar zifir karanlýk... Gelmeyecektin, gelmeyen kars,dan bütün kara trenler gibi gelmeyecektin, gelmedin... Ve ben istasyon caddesinde.cumhuriyet mahallesinde buz gibi hüzün kokan yarý yýrtýk mektuplarýný yüreðimýn kýsýk ýþýðý...nda okudum... Son satýrýna gözyaþý damlattý bu aþk... Þimdi sen gelmeyeceksin, doðuanadolu exspresi gibi...trenler de gelmeyecek.. Ýstasyon caddesi boþ, bu cadde Issýz.ben seni bekleyeceðim.karskalesi gibi dimdik.. Ve yüreðimi bir kaldýrým taþý gibi koyacaðým istasyon caddesinin bu ayaz gecesine.2,aðustos günü.. Yüreðimi koyacaðým, yüreðimdeki seni çiðneyecek kirli ayaklar... Sonra istasyon caddesine en arsýz küfürleri býrakacaðým.. Bu þehir beni, bendeki seni ve belki bizi anlamayacak sevgilim. Ben þimdi gidiyorum. Bu kent sensiz bana boþ artýk.tüm kars senin olsun . Tuncer birdal...
25-08-14
Sosyal Medyada Paylaşın:
tbirdal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.