İÇİMDEKİ MERALAR

Ýçimde meralarým var benim uçsuz bucaksýz…
Ve haralarým.
Atlarla dolu.
Kýr, siyah ve doru…
Kiminde yiðitler kýlýç kuþanmýþ, kiminde gelinler nazlý mý nazlý
Kimi hür
Koþuyor dörtnala gönlünce…

Ýçimde meralarým var benim uçsuz bucaksýz…
Bir yerlerde aðaçlar küme küme…
Bir yerlerde çiçekler öbek öbek…
Kuþlar aðaçlar meftun, böcekler çiçeklere
Av yok, avcý da…
Uçuyorlar gönüllerince korkusuz ve neþeyle
Bazý çiçekler tek baþýna durur ta uzaklarda, birini bekler gibi
Kimi aðaçlarda tek baþýnadýr, heybetli ve vakur…

Ýçimde meralarým var benim
Her zaman güneþli
Bulutlarýn rengi beyaz ve gök mavi
Nehirleri kývrýmlý… Nazlý akýyor
Tepeler heybetli ama ürkütücü deðil.
Ufuklar kâh yakýn kâh ötelerde…

Ýçimde meralarý var benim
Bana ait
Onu ancak içim içime sýðmadýðý zamanlar anlýyorum
Ve…
Bir de savaþlarýn olduðu zamanlar arýyorum…
Ýçimin merasýnda kavgalar yok benim
Kavgam kendimle zaten.
Dünyadakilerin de birbirleriyle….



Sosyal Medyada Paylaşın: