Üþümekten beterim yine Ne acýlar birikti içimde bir bilsen Ne yangýnlar Ne alevler Ýçimde birikti bir bilsen Sensizlik Beni kahrediyor Kahroluyorum Sende yoksun yine
Sabahý sensiz etmekten yoruldum Geceler karanlýk Karanlýktan beterim yine
Sensiz nefes alamýyorum Aldýðým nefesim boðazýma düðümleniyor Boðuluyorum Daralýyorum Bak eylül de geldi yine Aðaçlar yaprak döker þimdi Bende üþürüm yine Hazana dokunur ellerim Sarýlmak isterim sana Ama sarýlamadan düþerim yine Üþümekten beter olurum Biter, tükenirim yine
Namerdin yüzüne bakarým Yüzümde kirli bir el durur Gözyaþlarýmla yýkarým yine Eðer ölmez isem bu defa Bir daha ki bahara saklarým seni
Vurulsam ölsem þuracýkta þimdi Köpeklere yem yapsam etimi Ciðerimide kuþlara versem Biliyorum yine ölmem ben Kahrolurum seni beklemekten Sende yoksun yine Ben bu þehri yakarým þimdi
Ýbrahim Dalkýlýç
25/08/2014 03:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.