Þimdi boþluklara çalýyor bakýþlarým, Seni arar gibi oluyorum bazen, Ýçimde ki çocukla konuþuyorum ara sýra, Yaramazlýðýn sýrasý deðil gelme aklýma. Gelme ki sabaha çýkabileyim yokluðunla Son sigaramý yakýp uzanayým yataðýma, Derin bir nefes çekip yýldýzlara kadar üfleyeyim, Dalayým rüyalara... Gelme aklýma, gelme! Yine gideceksin biliyorum, Arkana bakmadan, acýmadan gideceksin... Biliyorum, çocukluðuna sýðýnacaksýn yine, Bense kanýp baðrýma basacaðým tekrar tekrar, Saçlarýnýn kokusunu içime çekip sýký sýký sarýlacaðým. Küçük ellerini tutup boynuma yaslayacaðým tekrar, Gelme aklýma, gelme! Yine teslim olacaðým kayýtsýz. m.kýlýnçdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.