HEP AYNI

Yine ayný hikaye...
Ýþe gitmek için çýktým evden.
Önce botlarýmý giydim,yazlýkta olsa insanýn ayaklarý pisiyor.
Sonra teker teker indim merdivenlerden.
Güneþ batmak üzere..
Mahallenin çocuklarý taslardan kale yapmýslar sokak arasýna.
Plastik patlak bir topla futbol oynuyor.
Asfalta tebesirle birdir bir oyunu çizmis kýz cocuklarý.
Hey gidi çocukluðum...
Memleketimi özledim birden.
Blz arkadaslar saklambaç oynardýk.
Ama ne saklambaç..
Neyse...
Hafif rampa olan yolda baþým dik yürüdüm,
Ve indim otobüs duraðýna..
Naparsýn dostum benzin 5 tl.
Memurda narar o para kendi aracýmýza binelim.
Toplu taþýmanýn neyi eksik be..fazlasý bile var...
El ettim otobüse.özel halk otobüsü.
Hayret oturacak yer var.



.......



Ýþyerime giderken yol üstünde bir petrolün marketine uðradým.
Ýki petþise su iki kek iki de tuzlu çubuk kraker aldým.
Malum gece uzun, lazým olur.
Ve...
Simdi iþteyim.
Sorun iþte olmak deðil.
Türkiye þartlarýnda insanýn sevdiði iþe yönelememesi sorun.
Karnýmýz doyuyor iþte.
Napalým be kardes....
Sosyal Medyada Paylaşın: