Al Git İhanetini

Gittin...
Bir veda, busesi bile kondurmadan
Basarak yaramýn, üstüne gittinya
Benden uzaklara
Boðulasý kýyýlara
Kahrolmuþ þehirlere
Buz kesen iklimlere, habersizce, gittinya
Bir elveda bile demeden
Nasýl yaþadýðýmý bilmeden
Gülüþünü sýðdýrdýðýn o adamýn yüzüne
El sürdürdüðün; kýyamadýðým tenine
Kirpiklerini öptüðüm, yaþlar indi leb-i lisanýma
Gün ýþýðý düþtü, küserek; gözümün perdesine
Devrilmiþ bir ocaðýn ateþinde
Yandýðým sendin, haberin bile olmadan
Gittin; gittin’de kendini kaybettin
Yok olmuþ çocukluðun, buhranlý sessi
Vurmuþ dibine, goca bir hayat gövdesi
Göklere sýðdýramadýðým, aþkýn katresinde
Kokun iþlenmiþ, devrilesi boynuma
El çek tabib, elini üstümden
Býrak aksýn, kanayan yaram
Belki birgün, olur hesap soran
Þimdi gidiyorsunya git!
Arkana bile bakmadan
Tozu dumana katarak
Aþký zindana atarak
Yerle bir ettiðin sevdaya, aldanmadan git!
Kapýldýðýn; o rüzgârlarýn fýrtýnasýnda
Yaprak gibi düþerek, dal gibi kýrýlarak
Yarým yamalak kucaklara git
Zevkin içinde, kendini arayarak
Maziye dalýp, kendinden geçerek
Yaktýðýn ateþin, atarak çýrasýný Gittin!
Çok geçmez, bu yangýn, sönecek birgün
Ýþte o zaman küllerinle arayacaksýn beni hergün
Git! Gitte, hüzünlü þairler yazsýn adýný
Aþký için daðlarý delen kerem’in aþkýn’a
Ona yar olmayan, Aslý’nýn ihanetini yazsýnlar.
Gittin... Al Git Ýhanetini!
Modern züppelerin, koynunda tara sevgini
Hüzünlü þairler yazsýn, Aslý gibi ihanetini.

Turgay Parlakyýldýz

24.08.2014
05:50
Salacak/Kýz Kulesi/Üsküdar

Sosyal Medyada Paylaşın: